Uproszczony projekt zasilania osiedla mieszkaniowego
Uproszczony projekt zasilania osiedla mieszkaniowego
W rozdzielnicach głównych poszczególnych budynków należy projektować układ pomiarowy do pomiaru mocy czynnej oraz mocy biernej indukcyjnej.
Pomiar zużytej energii przez poszczególnych lokatorów należy projektować w układzie bezpośrednim. Liczniki energii elektrycznej instalować na klatkach schodowych w miejscu dogodnym do eksploatacji, umożliwiającym odczyt kontrolny wskazania.
Zobacz także
SKLEP RTV EURO AGD Domek letniskowy - wszystko, co powinno się w nim znaleźć, aby dobrze wypoczywać
Lubisz spędzać wakacje w otoczeniu natury, najchętniej bez towarzystwa innych ludzi? Najlepiej zdecydować się więc na domek letniskowy położony w jakimś ustronnym miejscu. Jednak jak wyposażyć taki domek,...
Lubisz spędzać wakacje w otoczeniu natury, najchętniej bez towarzystwa innych ludzi? Najlepiej zdecydować się więc na domek letniskowy położony w jakimś ustronnym miejscu. Jednak jak wyposażyć taki domek, by móc korzystać również ze wszystkich zdobyczy techniki? Co powinno się w nim znaleźć, aby cieszyć się zarówno ciszą, jak i rozrywką?
archon.pl Dom tani w budowie - jaki powinien być idealny projekt?
Przed Inwestorem, który podjął już decyzję o budowie domu i rozpoczyna przygotowania, otwiera się wiele możliwości w zakresie wyboru idealnego projektu domu. Najważniejsze, aby ten dopasowany był do potrzeb...
Przed Inwestorem, który podjął już decyzję o budowie domu i rozpoczyna przygotowania, otwiera się wiele możliwości w zakresie wyboru idealnego projektu domu. Najważniejsze, aby ten dopasowany był do potrzeb domowników, do uwarunkowań działki oraz przepisów lokalnego prawa, a także mieścił się w przeznaczonym na inwestycję budżecie. Pracownia ARCHON+ proponuje różnorodne gotowe projekty domów parterowych, projekty domów z poddaszem użytkowym, piętrowe, wśród których dostępne są interesujące projekty...
mgr inż. Julian Wiatr Uproszczony projekt sterowania napędem bramy skrzydłowej za pomocą telefonu komórkowego
Coraz powszechniejsza staje się automatyka napędu bram wjazdowych, która umożliwia sterowanie za pomocą pilota radiowego otwarciem oraz zamknięciem, bez potrzeby wysiadania z samochodu. W przypadku dużej...
Coraz powszechniejsza staje się automatyka napędu bram wjazdowych, która umożliwia sterowanie za pomocą pilota radiowego otwarciem oraz zamknięciem, bez potrzeby wysiadania z samochodu. W przypadku dużej liczby użytkowników sterowanie za pomocą specjalnego pilota staje się kłopotliwe. Tym razem w projekcie prezentujemy układ napędu bramy skrzydłowej stanowiącej wjazd na teren ośrodka wypoczynkowego, której sterowanie realizowane jest za pomocą telefonu komórkowego.
Stan istniejący i wyciąg z warunków technicznych przyłączenia wydanych przez spółkę dystrybucyjną
W odległości 100 m od projektowanego osiedla przebiega napowietrzna linia elektroenergetyczna SN – 3×15/8,7 kV 3×120 mm2 AFL-6. Linia ta jest wykonana na słupach ŻN12. Teren projektowanego osiedla jest nieuzbrojony. Moc zwarciowa obliczana dla punktu określonego przez słup nr 20/96 linii napowietrznej SN wynosi SkQ=250 MVA. Czas trwania zwarcia w linii SN: Tk=1 s. Linia SN pracuje jako izolowana od ziemi. Niekompensowany prąd ziemnozwarciowy w linii SN: 15 A. Moc przyłączanych do linii SN stacji transformatorowych nie może przekraczać 800 kVA. Zastępczy współczynnik mocy w odniesieniu do poszczególnych budynków: tgϕ≤0,3.
Na podstawie programu organizacyjno-funkcjonalnego ustalono, że wznoszonych będzie 7 budynków (rys. 2.), dla których moc zapotrzebowaną ustalono na podstawie normy N SEP-E-002:2003 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Instalacje elektryczne w obiektach mieszkalnych. Podstawy planowania. Moc czynna zapotrzebowana przez poszczególne budynki projektowanego osiedla mieszkaniowego wynosi odpowiednio (w budynkach projektowana jest kompensacja mocy biernej):
- budynek nr 1: PZB1=87 kW; cosϕZB1=0,95,
- budynek nr 2: PZB2=87 kW; cosϕZB2=0,95,
- budynek nr 3: PZB3=87 kW; cosϕZB3=0,95,
- budynek nr 4: PZB4=87 kW; cosϕZB4=0,95,
- budynek nr 5: PZB5=105,1 kW; cosϕZB5=0,97,
- budynek nr 6: PZB6=87 kW; cosϕZB6=0,95,
- budynek nr 7: PZB7=105,1 kW; cosϕZB7=0,97.
Osiedle należy zasilać z dwóch budynkowych stacji transformatorowych SN/nn o mocy dobranej do obciążenia. Stacje transformatorowe należy posadowić w miejscu dogodnym do eksploatacji w uzgodnieniu z architektem.
Podstawa opracowania
- Warunki techniczne zasilania wydane przez spółkę dystrybucyjną.
- Wieloarkuszowa norma PN-IEC 60364 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
- N SEP-E-002 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Instalacje elektryczne w obiektach mieszkalnych. Podstawy planowania.
- N SEP-E-004 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.
- Program funkcjonalno-użytkowy, zatwierdzony przez inwestora.
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU nr 75/2002, poz. 690 z późniejszymi zmianami).
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 roku w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (DzU nr 93/2007, poz. 623).
- Projekt oświetlenia terenu osiedla.
- Wizja lokalna w terenie oraz uzgodnienia z inwestorem.
Opis techniczny zamierzenia budowlanego
W miejscach wskazanych na rysunku 2. należy zainstalować dwie prefabrykowane budynkowe stacje transformatorowe SN/nn (15/0,42 kV) typu MRw-b1: 400 kVA, produkcji ZPUE Włoszczowa. Schemat zasilania tych stacji został przedstawiony na rysunku 1. Prefabrykowane stacje transformatorowe muszą posiadać aprobatę techniczną wydaną przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie oraz atest wydany przez Instytut Energetyki, potwierdzający zgodność z wymaganiami normy PN-EN 61330.
Budynki stacji należy ustawić na podłożu wykonanym zgodnie z zaleceniami instalacyjnymi firmy ZPUE Włoszczowa. Uziemienia stacji należy wykonać w następujący sposób:
- w odległości 1,0 m od obrysu budynku należy pogrążyć w gruncie cztery pionowe uziomy wykonane prętami uziomowymi ∅16 produkcji firmy Galmar (dolny koniec uziemienia na głębokości nie mniejszej niż 5 m poniżej poziomu gruntu),
- osadzone uziomy pionowe należy połączyć taśmą FeZn 30×5, do taśmy należy przyspawać przewody uziemiające wykonane z taśmy FeZn 30×5.
Sposób wykonania uziemienia został przedstawiony graficznie na rysunku 5. Ponieważ uziemienie będzie wykonane jako wspólne dla transformatora oraz punktu neutralnego transformatora, przewody uziemiające należy pomalować w następujących kolorach:
- kolor żółto-zielony – uziemienie transformatora,
- kolor jasnoniebieski – uziemienie punktu neutralnego transformatora.
Schematy ideowe projektowanych stacji transformatorowych SN/nn (15/0,42 kV) przedstawiono na rysunku 3. i rysunku 4. (przekrój poziomy budynku stacji przedstawia rysunek 6.). Zasilanie stacji należy wykonać kablem średniego napięcia typu 3×YHAKXS 120/50 – 12/20, który należy przyłączyć do istniejącej elektroenergetycznej linii napowietrznej SN. Przyłączenie kabla projektowanej elektroenergetycznej linii kablowej SN do istniejącej linii napowietrznej SN należy wykonać zgodnie z katalogiem „Stanowiska słupowe z zejściami kablowymi SN – tom I” – opracowanym przez ZPUE Włoszczowa (rys. 6.8 na str. 24 oraz karta katalogowa W-001 na str. 26).
Wszystkie dostępne części przewodzące (elementy konstrukcyjne projektowanego przyłącza, napęd odłącznika-uziemnika) oraz żyły powrotne projektowanego kabla SN należy połączyć z uziomem, którego rezystancja nie może być większa niż 3 Ω. Przewody uziemiające należy pomalować w kolorze żółto- zielonym. Dopuszcza się wykorzystanie uziemienia ochronnego stanowiska słupowego z zejściem kablowym dla odgromników.
Projektowany kabel SN 3×YHAKXS 120/50 – 12/20 należy wprowadzić do przedziału SN projektowanych stacji transformatorowych MRw-b1: 400 kVA i przyłączyć do zacisków SN zgodnie z DTR producenta stacji. Kable SN zasilające projektowane stacje transformatorowe należy układać w wykopie o głębokości 100 cm na podsypce z piasku o grubości 10 cm. Po ułożeniu kabli w wykopie należy na nich, w odstępach co 10 m, nałożyć opaski kablowe zawierające następujące informacje: typ kabla*długość*rok ułożenia*trasa*symbol wykonawcy. Potem zasypać je warstwą piasku o grubości 10 cm, warstwą rodzimego gruntu o grubości 15 cm, ułożyć taśmę kablową koloru czerwonego, a następnie zasypać wykop. Plan linii kablowych oraz ich przekroje poprzeczne w charakterystycznych miejscach przedstawiono na rysunku 2. (możliwość wykorzystania rowu kablowego do celów uziemienia wynika z pkt. 3.1.1 normy N SEP-E-004:2004 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa).
Pomiar kontrolny energii elektrycznej należy realizować w układzie półpośrednim, natomiast pomiar zużytej energii czynnej do celów oświetleniowych należy realizować licznikiem bezpośrednim zainstalowanym we wspólnej szafce wraz z układem kontrolnym. Sieć kablową nn należy wykonać kablem YAKXS 4×150 w układzie promieniowym. Z rozdzielnic nn stacji transformatorowych należy wyprowadzić linie kablowe zasilające poszczególne budynki:
- stacja Tr 15/0,42 kV „FORMANNA 1” – budynki nr 1 - 4,
- stacja Tr 15/0,42 kV „FORMANNA 2” – budynki nr 5 - 7.
Linie kablowe nn zasilające poszczególne budynki należy wykonać kablem YAKXS 4×150. Kable nn zasilające poszczególne budynki oraz oświetlenie terenu osiedla należy układać w wykopie o głębokości 0,8 m, zgodnie z opisanymi zasadami układania kabli SN, z zastrzeżeniem niebieskiego koloru taśmy kablowej.
Kable zasilające poszczególne budynki należy wprowadzić do złącza kablowego wykonanego w masie ściany budynku. W każdym złączu budynku należy wykonać rozdział przewodu PEN na przewody PE oraz N. Punkt rozdziału przewodów należy uziemić. Rezystancja uziemienia punktu rozdziału przewodów PEN na PE oraz N nie może przekraczać wartości 30 Ω.
Oświetlenie terenu osiedla należy wykonać oprawami przyjętymi w projekcie oświetlenia o mocy 250 W, instalowanymi na słupach o wysokości 6 m. Słupy należy instalować na prefabrykowanym fundamencie betonowym typu F1 osadzanym w gruncie. Plan rozmieszczenia słupów oświetleniowych przedstawia rysunek 2. Schemat zasilania oświetlenia terenu został przedstawiony na rysunku 7. i rysunku 8. Przekrój linii kablowej oświetlenia terenu przedstawia rysunek 9. Linię kablową oświetlenia terenu należy wykonać kablem YAKXS 4×35. Słupy oświetlenia terenu osiedla należy połączyć taśmą FeZN 30×5, której początek należy połączyć z uziemieniem roboczym stacji transformatorowych SN/nn.
Obliczenia
Stacje transformatorowe oraz kable SN
Dobór stacji transformatorowych do zasilania projektowanych budynków osiedla:
Na podstawie projektów instalacji poszczególnych budynków ustalono:
Dodatkowym obciążeniem stacji jest oświetlenie terenu o współczynniku mocy cosϕosw=0,8.
Ze względu na nieznaczną moc oświetlenia, do dalszych obliczeń przyjęty zostanie współczynnik mocy cosϕ=0,95. Do dalszych obliczeń przyjęto następujące oznaczenia: Pz1=PZB1=PZB2=PZB3=PZB4=PZB6; Pz2=PZB5=PZB7; cosϕz1=cosϕZB1=cosϕZB2=cosϕZB3=cosϕZB4=cosϕZB6; cosϕz2=cosϕZB5=cosϕZB7.
Oświetlenie terenu osiedla: Posw=8,5 kW przy współczynniku mocy cosϕosw=0,8 (tgϕosw=0,75). Zasilanie instalacji oświetlenia terenu będzie zrealizowane z dwóch stacji transformatorowych. Projektowane są dwa obwody oświetlenia terenu. Moc zapotrzebowana czynna dla każdego z nich wynosi 4,25 kW.
Moc zapotrzebowana ze stacji nr 1:
gdzie:
PzTr1 – moc czynna zapotrzebowana przez pojedynczy budynek ze stacji transformatorowej nr 1, w [kW]
QzTr1 – moc bierna zapotrzebowana przez pojedynczy budynek ze stacji transformatorowej nr 1, w [kvar],
SzTr1 – moc pozorna zapotrzebowana przez odbiorniki ze stacji transformatorowej nr 1, w [kVA],
n – liczba budynków o jednakowej wartości mocy zapotrzebowanej, w [-].
Na tej podstawie należy przyjąć transformator o mocy 400 kVA, o następujących parametrach (podstawa – katalog producenta transformatorów):
gdzie:
SnTr1 – moc znamionowa transformatora nr 1, w [kVA],
SzTr1c – całkowita moc zapotrzebowana przez odbiorniki z uwzględnieniem strat własnych transformatora, w [kVA],
ΔPTr1 – straty czynne transformatora nr 1, w [kW],
ΔQTr1 – straty bierne transformatora nr 1, w [kvar],
ΔP0=ΔPFe – straty mocy czynnej stanu jałowego transformatora, w [kW],
ΔPobc_zn=ΔPCu – znamionowe obciążeniowe straty mocy czynnej transformatora, w [kW],
ΔQ0 – straty jałowe bierne transformatora, w [kvar],
ΔQobc_zn – straty obciążeniowe bierne transformatora, w [kvar],
uk% – napięcie zwarcia transformatora, w [%],
i0% – prąd stanu jałowego transformatora, w [%].
Moc zapotrzebowana ze stacji nr 2:
Na tej podstawie należy przyjąć transformator o mocy 400 kVA, o następujących parametrach:
gdzie:
SnTr2 – moc znamionowa transformatora nr 2, w [kVA],
SzTr2c – całkowita moc zapotrzebowana przez odbiorniki z uwzględnieniem strat własnych transformatora, w [kVA],
tgϕsr – średni zastępczy współczynnik mocy biernej dla odbiorów zasilanych z transformatora nr 2, w [-],
ΔPTr2 – straty czynne transformatora nr 2, w [kW],
ΔQTr2 – straty bierne transformatora nr 2, w [kvar].
Należy uznać dobór mocy transformatora za poprawny.
Dobór linii SN oraz zabezpieczenia transformatora 15/0,42 kV:
gdzie:
S”kQ – moc zwarciowa w miejscu przyłączenia kabla do napowietrznej linii SN, w [MVA],
ZkQ – impedancja zastępcza w miejscu przyłączenia kabla do napowietrznej linii SN, w [Ω],
RkQ – rezystancja zastępcza w miejscu przyłączenia kabla do napowietrznej linii SN, w [Ω],
XkQ – reaktancja zastępcza w miejscu przyłączenia kabla do napowietrznej linii SN, w [Ω],
Un1 – napięcie górnej strony transformatora, w [V],
T – elektromagnetyczna stała czasowa zastępczego obwodu zwarciowego, w [s],
γsr – konduktywność średnia, w [m/(Ωmm2)],
γ20 – konduktywność w temperaturze 20°C, w [m/(Ωmm2)],
τsr – początkowa temperatura kabla podczas zwarcia, w [°C],
τ20 – dopuszczalna końcowa temperatura kabla podczas zwarcia, w [°C],
cw – ciepło właściwe aluminium, w [J/cm3K],
α – rozszerzalność cieplna aluminium, dla aluminium =0,004, w [-],
Tk – czas trwania zwarcia, w [s],
κ – współczynnik udaru, w [-],
I”k3 – początkowy prąd zwarcia symetrycznego, w [A],
ip – prąd udarowy, w [A],
k – jednosekundowa dopuszczalna gęstość zwarciowa, w [A/mm2].
Na podstawie przeprowadzonych obliczeń należy dobrać kabel 3×YHAKXS 50/120 – 12/20 oraz wyciągnąć wniosek, że aparatura stanowiąca wyposażenie stanowiska słupowego dla przyłącza kablowego i aparatura wyposażenia stacji transformatorowej spełniają warunek obciążalności zwarciowej, gdyż jej odporność zwarciowa jest większa od obliczonych spodziewanych prądów zwarciowych w projektowanej linii kablowej SN (patrz katalog producenta – ZPUE Włoszczowa).
Sprawdzenie żyły powrotnej dobranego kabla na warunki zwarciowe:
gdzie:
IZP – wymagana minimalna odporność zwarciowa żyły powrotnej, w [kA],
Idop – dopuszczalna zwarciowa obciążalność zwarciowa żyły powrotnej, w [kA].
Dobór zabezpieczenia transformatora SN/nn:
gdzie:
IBTr – prąd obciążenia transformatora obliczony przy nominalnym obciążeniu, w [A],
kb – współczynnik bezpieczeństwa, przyjmowany z zakresu 1,6 - 2, w [-],
InTr – prąd znamionowy bezpiecznika zabezpieczającego transformator, w [A].
Należy przyjąć bezpieczniki topikowe SN typu VV Thermo 32.
Sprawdzenie dobranego kabla SN na warunek spadku napięcia do pierwszej stacji:
Warunek spełniony.
Sprawdzenie dobranego kabla SN na warunek spadku napięcia do drugiej stacji:
gdzie:
ΔU1 – spadek napięcia,
S – przekrój kabla, w [mm2],
γ – konduktywność przewodu żyły kabla, w [m/(Ω/mm2)],
l – długość linii, w [m],
Rl – rezystancja linii, w [Ω],
Xl – reaktancja linii, w [Ω],
Warunek spełniony.
Rezystancja uziemienia dla urządzeń SN oraz żył powrotnych kabli SN:
gdzie:
RB – rezystancja uziemienia, w [Ω],
Icr – nieskompensowana wartość prądu ziemnozwarciowego w sieci średniego napięcia, w [A],
UL – długotrwale dopuszczalne napięcie dotykowe, w [V].
Należy zatem przyjąć dopuszczalną wartość uziemienia nie większą niż 3 [Ω].
Dobór przekładników prądowych do kontrolnych układów pomiarowych instalowanych w stacjach transformatorowych:
Prąd płynący przez przekładniki:
– stacja transformatorowa nr 1:
– stacja transformatorowa nr 2:
Na podstawie tych obliczeń należy przyjąć przekładniki prądowe o przekładni 500/5 A/A dla każdej stacji (przekładnik w układzie pomiarowym zachowuje wymaganą dokładność w przedziale obciążeń określonym wzorem: 0,2⋅IPn≤IB≤1,2⋅IPn).
Prąd zwarciowy (początkowy oraz udarowy) na zaciskach dolnego napięcia transformatora:
Impedancja każdego z transformatorów i jej składowe:
gdzie:
ΔPobc_zn – znamionowe obciążeniowe straty transformatora, w [kW],
uk – napięcie zwarcia, w [-],
uR – składowa rzeczywista napięcia zwarcia, w [-],
uX – składowa bierna napięcia zwarcia, w [-],
XT – reaktancja transformatora, w [Ω],
RT – rezystancja transformatora, w [Ω],
ZT – impedancja transformatora, w [Ω],
SnT – moc znamionowa transformatora (oznaczana również jako Sn), w [kVA],
UnT – napięcie znamionowe transformatora, przy którym oblicza się impedancję zwarcia, w [V].
Prąd zwarciowy początkowy oraz udarowy:
Zwarciowy zastępczy prąd cieplny po stronie niskiego napięcia transformatora:
Na podstawie obliczonego początkowego prądu zwarcia na zaciskach dolnych transformatora:
Po uwzględnieniu przekładni transformatora, prąd po stronie górnego napięcia transformatora wyniesie:
gdzie:
I”k3(1) – początkowy prąd zwarciowy po stronie górnego uzwojenia transformatora, w [kA],
I”k3(2) – początkowy prąd zwarciowy po stronie dolnego uzwojenia transformatora, w [kA],
T – stała czasowa obwodu zwarcia, w [s],
I”k3 – początkowy prąd zwarcia, w [kA],
ip – prąd zwarciowy udarowy, w [kA],
Xk – reaktancja obwodu zwarcia, w [Ω],
Rk – rezystancja obwodu zwarcia, w [Ω],
ω – pulsacja, w [-],
Un2 – napięcie dolnej strony transformatora, w [V],
f – częstotliwość napięcia zasilającego, w [Hz].
Na podstawie charakterystyki t=f(Ik) bezpieczników średniego napięcia typu VV C 32, czas trwania zwarcia wynosi Tk=0,1 s. Ponieważ Tk<10 T, należy obliczyć skutek cieplny wywołany prądem zwarciowym po stronie niskiego napięcia transformatora.
Taki sposób postępowania został przyjęty ze względu na to, że jedynym zabezpieczeniem zwarciowym poprzedzającym przekładniki prądowe są bezpieczniki topikowe VV Thermo 32, stanowiące zabezpieczenie transformatora. Zatem zastępczy zwarciowy prąd cieplny, jaki wystąpi w czasie zwarcia po stronie niskiego napięcia transformatora, wyniesie:
gdzie:
m – współczynnik uwzględniający skutek cieplny składowej nieokresowej prądu zwarciowego, w [-],
Ith – zwarciowy zastępczy prąd cieplny, w [kA],
Tk – czas trwania zwarcia, w [s].
Moc znamionowa przekładników:
Przekładniki w kontrolnym układzie pomiarowym półpośrednim:
Na tej podstawie należy przyjąć przekładniki prądowe 500/5 A/A kl. 0,5S o mocy 7,5 VA typu ELA 1 125SW20.
Znamionowy krótkotrwały prąd cieplny (1-sekundowy):
Znamionowy prąd dynamiczny tego przekładnika wynosi:
gdzie:
l – długość przewodów łączących zaciski przekładnika z aparatem, w [m],
Sap – moc pobierana przez licznik, w [VA] – tutaj Sap1=2,5 VA; Sap2=2,5 V,
SZ – strata mocy w miejscach połączeń, w [VA] – tutaj SZ=1,25 VA,
Isn – znamionowy prąd wtórny przekładnika, w [A],
S – przekrój przewodów łączących zaciski przekładnika z regulatorem, w [mm2],
IPn – znamionowy prąd pierwotny przekładnika, w [A].
Sieć kablowa nn
Spodziewany prąd obciążenia:
Budynki nr 1, 2, 3, 4 i 6:
Budynki nr 5 i 7:
Dobór kabli nn na długotrwałą obciążalność prądową i przeciążalność:
Jako zabezpieczenie zainstalowane w złączach kablowych poszczególnych budynków zostanie przyjęty bezpiecznik topikowy WTN00gG160.
W rozdzielnicy głównej nn stacji transformatorowych zostaną przyjęte bezpieczniki topikowe WTN2gG315A, które będą stanowiły jedynie zabezpieczenie zwarciowe z uwagi na promieniowy układ zasilania poszczególnych budynków. Tak dobrane zabezpieczenia pozwolą na zachowanie selektywności zadziałania kolejnych stopni zabezpieczeń:
Zabezpieczenie projektowanych linii kablowych przed przeciążeniami stanowią bezpieczniki topikowe WTN00gG160, zainstalowane w złączach kablowych poszczególnych budynków:
Na podstawie PN-IEC 60364-5-523, warunki spełnia kabel YAKXS 4×150, którego:
– współczynniki przyjęte na podstawie PN-IEC 60364-55523, uwzględniające sposób ułożenia kabla oraz oporność cieplną ziemi, w [-].
Sprawdzenie dobranych kabli nn na warunek odporności zwarciowej:
Dobrane kable spełniają warunek odporności zwarciowej.
Sprawdzenie dobranych kabli nn z warunku spadku napięcia cosϕZB5=0,97:
Budynek nr 5:
Warunek spełniony.
Wyniki obliczeń w odniesieniu do pozostałych budynków projektowanego osiedla zostały przedstawione w tabeli 1.
Sprawdzenie dobranych kabli nn z warunku samoczynnego wyłączenia podczas zwarć:
Budynek nr 1:
Warunek samoczynnego wyłączenia zostanie spełniony.
Wyniki obliczeń dla pozostałych budynków projektowanego osiedla zostały przedstawione w tabeli 2.
Linie kablowe oświetlenia terenu osiedla:
Pojedyncza oprawa oświetlenia terenu posiada moc 250 W przy współczynniku mocy cosϕ=0,8. Spodziewany prąd obciążenia pojedynczej oprawy:
Przewód zasilający, przy zabezpieczeniu S301C4:
Warunek długotrwałej obciążalności prądowej oraz przeciążalności spełnia przewód YDYżo 3×1,5, którego Iz=17 A≥4 A. Największe obciążenie występuje w fazie L3:
Spodziewany prąd obciążenia:
Wymagany minimalny przekrój przewodu kabla zasilającego słupy oświetleniowe ze względu na długotrwałą obciążalność prądową i przeciążalność:
Warunki spełnia kabel YAKXS 4×25, jednak ze względu na ochronę przeciwporażeniową przy uszkodzeniu zostanie przyjęty kabel YAKXS 4×35. Sprawdzenie skuteczności samoczynnego wyłączenia:
Zasilanie ze stacji „Formanna 1”:
Zasilanie ze stacji „Formanna 2”:
Spadek napięcia:
Obwód zasilany ze stacji „Formanna 1”:
Obwód zasilany ze stacji „Formanna 2”:
Uwagi końcowe
- Przyłączenie kabla SN do istniejącej linii napowietrznej należy wykonać zgodnie z katalogiem „Stanowiska słupowe z zejściami kablowymi SN – tom I” – opracowanym przez ZPUE Włoszczowa (rys. 6.8 na str. 24 oraz karta katalogowa W-001 na str. 26).
- Montaż stacji transformatorowych należy wykonać zgodnie z DTR producenta.
- Budowę linii kablowej SN należy wykonać zgodnie z wymaganiami N SEP-E 004:2004 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.
- Przed przystąpieniem do prac budowlanych należy przeprowadzić geodezyjne wyznaczenie posadowienia projektowanych stacji transformatorowych SN/nn, tras projektowanych linii kablowych.
- Przed przystąpieniem do wykonywania prac budowlanych w rejonie ulicy należy uzgodnić organizację ruchu w wydziale komunikacji starostwa powiatowego (zarządzie dróg publicznych) oraz z wydziałem ruchu drogowego miejscowej komendy policji.
- Kable po ułożeniu w wykopie, a przed ich zasypaniem, należy poddać inwentaryzacji geodezyjnej.
- Przepusty kabli przez ściany konstrukcyjne stacji należy uszczelnić zgodnie z wymaganiami producenta określonymi w DTR stacji.
- Po wykonaniu prac instalacyjnych należy przeprowadzić procedury odbiorcze zgodnie z wymaganiami spółki dystrybucyjnej.
- Prefabrykowane stacje transformatorowe MRw-b1 400 kVA muszą posiadać aprobatę techniczną wydaną przez ITB w Warszawie oraz atest wydany przez Instytut Energetyki, potwierdzający zgodność z wymaganiami normy PN-EN61330 Prefabrykowane stacje transformatorowe SN/nn.
- Projekt instalacji elektrycznych budynku nr 5 został zamieszczony na dołączonej do numeru płycie CD.
Literatura
- N SEP-E-002: 2003 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Instalacje elektryczne w obiektach mieszkalnych. Podstawy planowania.
- J. Wiatr, M. Orzechowski, Poradnik projektanta elektryka. Podstawy zasilania w energie elektryczną budynków mieszkalnych, użyteczności publicznej oraz innych obiektów nieprzemysłowych- DW MEDIUM 2008, wydanie III.
- J. Marzecki, Elektroenergetyczne sieci miejskie, zagadnienia wybrane - OWPW 2007.
- PN-IEC 60364 wieloarkuszowa norma Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego.
- N-SEP-E Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU nr 75/2002 z późniejszymi zmianami).
- Katalogi firmy ZPUE Włoszczowa.
- Katalogi firmy POLCONTACT.
- Katalogi firmy LEGRAND Polska.
- Katalogi firmy AROT.
- Katalogi firmy APATOR.
- Katalogi firmy ETI POLAM Pułtusk.
- Katalogi firmy OLMEX.
- PN xx/E 05003 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych – zeszyt 1, 3, 4.
- J. Wiatr, R. Lenartowicz, M. Orzechowski - Podstawy projektowania i budowy elektroenergetycznych linii kablowych SN – DW. MEDIUM 2007.
- Katalog firmy DOLLAND.