Zmiany przepisów techniczno‑budowlanych
dotyczące instalacji elektrycznej i proponowane przez środowisko eksperckie ich uzupełnienia
W ostatnim czasie Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU nr 75, poz. 690 z późn.zm.) było nowelizowane dwukrotnie:
Zobacz także
Farnell Projekty w trudnych warunkach przemysłowych
Zastosowanie skomplikowanych urządzeń elektronicznych i czujników do ulepszania i rozszerzania procesów produkcji, obróbki skrawaniem i procesów produkcyjnych w zastosowaniach przemysłowych jest możliwe...
Zastosowanie skomplikowanych urządzeń elektronicznych i czujników do ulepszania i rozszerzania procesów produkcji, obróbki skrawaniem i procesów produkcyjnych w zastosowaniach przemysłowych jest możliwe tylko wtedy, gdy wszystkie komponenty przetrwają w trudnym środowisku. Systemy muszą wytrzymywać gorące, wilgotne i trudne warunki oraz niszczące pola elektryczne i magnetyczne. Specyficzne warunki środowiskowe, w których produkt jest używany, wpływają na jego specyfikacje. Takie specyfikacje należy...
mgr inż. Marcin Orzechowski Wpływ temperatury na bezpieczeństwo eksploatacji rozdzielnic niskiego napięcia (część 2.)
Kontynuując cykl poświęcony rozdzielnicom niskiego napięcia (a dokładnie połączeniom wewnętrznym w rozdzielnicach niskich napięć [9], [10], [11], [12] oraz [13]), tym razem autor zajął się zagadnieniem...
Kontynuując cykl poświęcony rozdzielnicom niskiego napięcia (a dokładnie połączeniom wewnętrznym w rozdzielnicach niskich napięć [9], [10], [11], [12] oraz [13]), tym razem autor zajął się zagadnieniem temperatury wewnątrz rozdzielnicy nn. W kolejnej części artykułu przedstawiamy praktyczne przykłady, które wyjaśnią problem wpływu temperatury na pracę wyposażenia rozdzielnicy oraz przyłączonych przewodów i kabli.
mgr inż. Paweł Jasiński, mgr inż. Piotr Jasiński, dr inż. Waldemar Jasiński Kontrola rezystancji izolacji w instalacjach
Systematyczne kontrole stanu izolacji urządzeń i instalacji elektrycznych mogą zapobiec niebezpiecznym dla życia i zdrowia wypadkom oraz w przyszłości ograniczyć koszty związane z usuwaniem awarii. Cykliczne...
Systematyczne kontrole stanu izolacji urządzeń i instalacji elektrycznych mogą zapobiec niebezpiecznym dla życia i zdrowia wypadkom oraz w przyszłości ograniczyć koszty związane z usuwaniem awarii. Cykliczne pomiary izolacji pomagają w wykryciu pogarszającego się stanu ochrony zarówno przeciwporażeniowej, jak i pożarowej. Głównym zadaniem kontroli stanu izolacji przewodów instalacji oraz urządzeń elektrycznych jest wykrycie jej uszkodzeń, a tym samym możliwość zapobiegania zwarciom, które mogą być...
- 22 listopada 2012 r. w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1289 opublikowano Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6 listopada 2012 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – WT2012,
- 13 sierpnia 2013 r. w Dzienniku Ustaw pod pozycją 926 opublikowane zostało Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – WT2013.
Zmiana WT2012 podyktowana była potrzebą wypełnienia postanowień art. 30 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usługi i sieci telekomunikacyjnych. Zmiana WT2013 podyktowana była potrzebą implementacji postanowień Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.
Co do zasady, zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 1 Warunków Technicznych, przepisy te mają zastosowanie przy budowie i przebudowie oraz zmianie sposobu użytkowania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych spełniających funkcje użytkowe budynków, a także do związanych z nimi urządzeń budowlanych, z zastrzeżeniem § 207 ust. 2.
Zgodnie z definicją pojęcia „budowa”, o której mowa w art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane, należy przez nią rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego, w tym budynku, w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę i nadbudowę takiego obiektu. Z powyższego wynika, iż przepisy zmieniające mają zastosowanie do budynków nowo wznoszonych oraz istniejących, w których przewiduje się wykonywanie ww. robót budowlanych, z wyjątkiem remontów budynków istniejących. Powyższe ustalenie oznacza, że wprowadzone zmiany w 2012 r. i 2013 r. są daleko idące, mające skutki finansowe dla inwestorów oraz użytkowników budynków.
Zmiana warunków technicznych w 2012 r. (WT2012)
Założeniem nowelizacji było wprowadzenie obowiązku montażu światłowodowej instalacji telekomunikacyjnej dla nowo wznoszonych budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz budynków użyteczności publicznej, służących celom związanym z oświatą i wychowaniem. Zmiany prowadzić mają do kompleksowego uregulowania wymagań dla instalacji telekomunikacyjnych, które obowiązkowo mają stanowić wyposażenie techniczne budynków mieszkalnych wielorodzinnych, budynków zamieszkania zbiorowego oraz budynków użyteczności publicznej, zgodnie z ustaleniami § 56 ww. rozporządzenia.
Skutkiem nowelizacji WT2012 jest wprowadzenie nowego rozdziału 8a – „Instalacja telekomunikacyjna” w Dziale IV „Wyposażenie techniczne budynków”, ustalającego:
- minimalne wyposażenie w instalacje telekomunikacyjne mieszkań w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i zamieszkania zbiorowego,
- definicję instalacji telekomunikacyjnej, przez którą należy rozumieć zainstalowany i połączony pod względem technicznym i funkcjonalnym układ jej elementów, wykonany zgodnie z Polską Normą dotyczącą planowania i wykonywania instalacji wewnątrz budynków,
- elementy składowe instalacji telekomunikacyjnej budynku zamieszkania zbiorowego i budynku użyteczności publicznej, w tym przeznaczonego na potrzeby publicznej oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki i wychowania,
- elementy składowe instalacji telekomunikacyjnej budynku mieszkalnego wielorodzinnego,
- wymagania dla punktu połączenia instalacji telekomunikacyjnej z publiczną siecią telekomunikacyjną (punkt styku),
- warunki prowadzenia i rozmieszczenia instalacji telekomunikacyjnej i urządzeń telekomunikacyjnych,
- parametry dotyczące instalacji telekomunikacyjnej, tj. tłumienność dla długości fali, długość fali zerowej dyspersji chromatycznej, współczynnik dyspersji chromatycznej, długość fali odcięcia dla włókna w kablu, nominalna średnica pola modu.
Zgodnie z ustaleniami § 192f ust. 2 prowadzenie instalacji telekomunikacyjnej i rozmieszczenie urządzeń telekomunikacyjnych w budynku powinno zapewniać bezkolizyjność z innymi instalacjami w zakresie ich wzajemnego usytuowania i niekorzystnego oddziaływania oraz zapewniać bezpieczeństwo osób korzystających z części wspólnych budynku.
Kolejne wprowadzone wymaganie (ust. 3) dotyczy obowiązku stosowania urządzenia ochrony przed przepięciami, a gdy instalacja może być narażona na przetężenie – również urządzeń ochrony przed przetężeniami. Elementy instalacji natomiast, wyprowadzone ponad dach, powinny być umieszczane w strefie chronionej przez instalację piorunochronną, o której mowa w § 184 ust. 3, lub bezpośrednio uziemione w przypadku braku instalacji piorunochronnej. Instalacje antenowe wychodzące ponad dach oraz dłuższe ciągi instalacji antenowych w budynkach (przekraczające 10 m) powinny być chronione ochronnikami zabezpieczającymi przed przepięciami od wyładowań bezpośrednich i pośrednich. Rozporządzenie ponadto wprowadziło nowy pkt 47a w Załączniku nr 1, stanowiącym Wykaz Polskich Norm przywołanych w rozporządzeniu, dotyczący ustaleń normy PN-EN 50174-2:2010 Technika informatyczna. Instalacje okablowania. Część 2: Planowanie i wykonywanie instalacji wewnątrz budynków, do których odwołuje się § 192 b. Ustalenia tej normy uzyskały tym samym moc wymagania. WT2012 weszły w życie 23 lutego 2013 r.
Zmiana warunków technicznych w 2013 r. (WT2013)
Zmiana WT2013 dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, poprzez wprowadzenie etapowego zaostrzania wymagań standardu energetycznego budynków – w trzech horyzontach czasowych:
- od 1 stycznia 2014 r.,
- od 1 stycznia 2017 r.,
- od 1 stycznia 2021 r.
Zmiany WT2013 odnoszą się również do instalacji elektrycznej poprzez aktualizację obowiązujących wymagań dla oświetlenia wbudowanego. Ustalono bowiem zmienne w czasie, obowiązujące dla budynków, z wyjątkiem budynków mieszkalnych, maksymalne wartości wskaźnika DEPL na potrzeby oświetlenia [kWh/(m2 · rok)], w zależności od czasu działania oświetlenia w ciągu roku t0. WT2013 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. (tab. 1.).
Dla projektowania instalacji elektrycznej, na potrzeby zapewnienia oświetlenia pomieszczeń światłem sztucznym, znaczenie mają wprowadzane zmiany dotyczące maksymalnej powierzchni okien oraz przegród szklanych i przezroczystych, z punktu widzenia racjonalizacji użytkowania energii, ustalone w Załączniku nr 2 do WT „Wymagania izolacyjności cieplnej i inne wymagania związane z oszczędnością energii” (pkt 2.1.1.–2.1.2.). Zaostrzono bowiem wymagania izolacyjności cieplnej wymienionych wyżej przegród, co prowadzić będzie w efekcie do stosowania mniejszych ich powierzchni, niż dotychczas, oraz takich, które mają ograniczoną możliwość przepuszczania światła i promieniowania słonecznego, pomimo obowiązującego warunku zapewnienia dostępności oświetlenia światłem dziennym, określonego w § 57. Przepis ten stanowi, iż pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi powinny mieć zapewnione oświetlenie dzienne, dostosowane do ich przeznaczenia, kształtu i wielkości, co oznacza, iż stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8, natomiast w innym pomieszczeniu, w którym oświetlenie dzienne jest wymagane, ze względów na przeznaczenie – co najmniej 1:12.
Pogorszenie ww. warunków dostępności oświetlenia dziennego skutkować będzie zwiększonym zapotrzebowaniem na oświetlenie światłem sztucznym, które z kolei jest limitowane w budynkach, z wyjątkiem budynków mieszkalnych.
Propozycje eksperckie uzupełnienia wymagań dotyczących instalacji elektrycznej
Działające od 2011 r. eksperckie grupy robocze, których pracę koordynuje Stowarzyszenie Nowoczesne Budynki, wypracowały, w dyskusji eksperckiej w zespołach problemowych, propozycje uzupełnień wymagań dotyczących instalacji elektrycznej niezbędne do wprowadzenia do Warunków Technicznych. Dyskusja ma charakter interdyscyplinarny oraz wielozadaniowy, dlatego też propozycje wymagań uwzględniają także potrzeby spełnienia wymagań zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r., ustanawiającym zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającym dyrektywę Rady 89/106/EWG. Proponowane uzupełnienia przepisów uwzględniają zatem wymogi bezpieczeństwa pożarowego w zakresie instalacji elektrycznej oraz potrzebę zapewnienia odpowiedniego bezpieczeństwa użytkowania budynków, poprzez np. ustalenie wymagań dla instalacji alarmowo-przyzywowej.
Eksperci zaproponowali zmianę wymagania zawartego w lit. b pkt 2 ust. 3 § 181, poprzez zastąpienie określenia „oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym” określeniem „oświetlonych światłem sztucznym oraz na drogach ewakuacyjnych oświetlanych światłem dziennym w przypadku przewidywanej możliwości przebywania ludzi w budynku po zapadnięciu zmroku”. Uznano za konieczne doprecyzowanie granicy liczbowej osób w sytuacji zagrożenia.
Po dyskusji eksperci zaproponowali następujące brzmienie § 181 ust. 3 pkt 2 lit. b): „oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym oraz oświetlonych wyłącznie światłem dziennym w przypadku przewidywanej możliwości poruszania się na niej, w czasie ewakuacji, grup ludzi powyżej 50 osób, po zapadnięciu zmroku”.
W odniesieniu do § 183 zaproponowano nowe brzmienie ust. 3 oraz dodanie nowych ustępów, jako konsekwencji propozycji przeniesienia do Warunków Technicznych zapisów z normy N SEP-E 005 Dobór przewodów elektrycznych do zasilania urządzeń, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru oraz określenia nowych wymagań dla elementów wykonawczych przeciwpożarowego wyłącznika prądu, w zakresie lokalizacji oraz doprowadzenia do niego energii elektrycznej. Zgodnie z propozycją zmienionego ust. 3, aparat elektryczny, stanowiący element wykonawczy przeciwpożarowego wyłącznika prądu, powinien być zainstalowany w rozdzielnicy głównej budynku, zainstalowanej w pomieszczeniu wydzielonym pożarowo lub rozdzielnicy pożarowej. W przypadku zastosowania aparatu elektrycznego, typu wyłącznik, należy zapewnić wybiórczość działania zabezpieczeń występujących w instalacjach elektrycznych budynku, które są przyłączone za wyłącznikiem i eksploatowane w warunkach normalnej eksploatacji. W zależności od uwarunkowań lokalnych sterowanie przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu może być miejscowe lub zdalne.
Warunek doprowadzenia energii elektrycznej do przeciwpożarowego wyłącznika prądu, ustalony w proponowanym ust. 3a, oznacza, iż należy ją doprowadzić kablem lub przewodem gwarantującym dostawę energii elektrycznej przez wymagany czas pracy urządzeń przyłączanych do niego od strony zasilania, chronionym od działania wody lub odpornym na działanie wody.
Obowiązujący przepis w ust. 3, dotyczący wymogu lokalizacyjnego dla przeciwpożarowego wyłącznika prądu oraz jego oznakowania zaproponowano uszczegółowić, poprzez odwołanie się do właściwej normy, tj. oznakować zgodnie z Polską Normą dotyczącą znaków bezpieczeństwa oraz technicznych środków przeciwpożarowych i ustalić jako ust. 3b. Eksperci zaproponowali dopuszczenie, jako nowy ust. 3c, instalacji ręcznego wyłącznika prądu, który powinien być zainstalowany przy głównym wejściu do obiektu lub strefy pożarowej, w przypadku prądów niskiego natężenia do 125 A i napięcia do 1 kV.
Zaproponowano ponadto doprecyzowanie ust. 4, stanowiącego warunek odcięcia dopływu prądu, wskazując, iż odcięcie to nie powinno powodować samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej, w tym zespołu prądotwórczego, z wyjątkiem urządzeń elektrycznych, które powinny funkcjonować w czasie pożaru. Dotychczas przepis wskazywał na potrzebę zapewnienia warunków funkcjonowania wyłącznie oświetlenia awaryjnego występującego w budynku.
Eksperci uznali za celowe przeniesienie do Warunków Technicznych istotnych wymagań z normy N‑SEP‑E‑005, dotyczących doboru przewodów elektrycznych do zasilania urządzeń przeciwpożarowych, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru. Przyjęto brzmienia nowych ustępów:
„187.3a. Obwody zasilające urządzenia przeciwpożarowe, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru, należy zabezpieczać wyłącznie przed skutkami zwarć i nie należy w nich instalować wyłączników różnicowoprądowych oraz zabezpieczeń przeciążeniowych.”
§ 187.3b. Ochronę przeciwporażeniową należy w tych urządzeniach realizować przez samoczynne wyłączenie zasilania, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej ochrony przeciwporażeniowej i przyjąć napięcie dotykowe dopuszczalne długotrwałe do 25 V.
§ 187.3c. Dopuszcza się, w przypadku, w którym spełnienie warunku samoczynnego wyłączenia, określonego w Polskiej Normie dotyczącej ochrony przeciwporażeniowej, nie jest możliwe, przyjęcie ochrony przeciwporażeniowej przy uszkodzeniu przez obniżenie napięcia dotykowego UST, które może pojawić się na częściach przewodzących dostępnych chronionego urządzenia, do wartości napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale 25 V.
§ 187.5. Przewody i kable elektryczne w obwodach zasilających urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru, powinny mieć klasę PH odpowiednią do czasu wymaganego do działania tych urządzeń, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej metody badań palności cienkich przewodów i kabli bez ochrony specjalnej stosowanych w obwodach zabezpieczających.
§ 187.6. Zespoły kablowe powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby w wymaganym czasie, o którym mowa w ust. 3 i 5, nie nastąpiła przerwa w dostawie energii elektrycznej o wymaganych parametrach, z zachowaniem skutecznej ochrony przeciwporażeniowej lub przekazie sygnału spowodowana oddziaływaniami elementów budynku lub wyposażenia. Zasilanie urządzeń przeciwpożarowych, których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru, należy wykonywać przewodami lub kablami o żyłach miedzianych zgodnie z wymaganiami, o których mowa w § 183 ust. 1 pkt 2”.
Kolejna kwestia to propozycja ekspercka doprecyzowania pojęcia „sygnalizacja alarmowo-przyzywowa”, zawartego w obowiązującym § 192a. Pod pojęciem „systemu alarmowo-przyzywowego” proponuje się rozumieć urządzenia wykorzystujące instalacje telekomunikacyjne, a w przypadku braku takiej możliwości osobne dedykowane instalacje, pozwalające na przekazywanie sygnału alarmowego do wskazanych podmiotów, realizujących usługi monitorowania w celach przyzywowych, opieki lub zdrowotnych. System powinien mieć zapewnioną transmisję sygnałów do wyznaczonego pomieszczenia administracyjno-ochronnego i punktu zbiorczego okablowania telekomunikacyjnego budynku.
Następną propozycją, dotyczącą systemu alarmowo-przyzywowego, jest ustalenie obowiązku jego instalowania w ustępach ogólnodostępnych (jako ust. 4 § 85) oraz określenie szczegółowych wymagań technicznych dla takiego systemu. Aby nie ograniczać rozwiązań projektowych, zaproponowano dopuszczenie przypadku spełnienia wymagania, o którym mowa w ust. 4, w inny technicznie równoważny sposób.
Jako element dodatkowy, wdrażania ustaleń Dyrektywy 2010/31/UE, zaproponowano uzupełnienie aktualnego wymagania nieprzekraczania dopuszczalnej mocy jednostkowej oświetlenia o warunek nieprzekraczania wartości kryterialnej wskaźnika LENI (liczbowy wskaźnik energii oświetlenia, [kWh/(m2·rok)], zgodnie z PN-EN 15193:2010 Charakterystyka energetyczna budynków. Wymagania energetyczne dotyczące oświetlenia. Eksperci zaproponowali powyższe wartości porównawcze i kryteria projektowania oświetlenia w budynkach, z podziałem na ich sposób użytkowania oraz klasy jakości.
Na potrzeby ujednolicenia określeń, używanych w Warunkach Technicznych oraz przepisach dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków, eksperci zaproponowali zdefiniowanie pojęcia „system wbudowanej instalacji oświetleniowej”, przez który proponuje się rozumieć system obejmujący oprawy oświetleniowe wraz ze źródłami światła, osprzętem pomocniczym, instalacją zasilającą wraz z układami sterowania.
Eksperci zaproponowali też inne uzupełnienia w Warunkach Technicznych, które wpisują się w obszar zagadnień dotyczących racjonalizacji użytkowania energii, tj.:
- wymaganie minimalnego uzbrojenia technicznego w postaci koniecznego warunku przyłączenia telekomunikacyjnego,
- wymaganie dla miejsc wprowadzenia do budynku odpowiednio: energii elektrycznej, wody, odprowadzenia ścieków, gazu i ciepła sieciowego,
- wymaganie takiego projektowania instalacji w garażach, które umożliwia oddzielne rozliczanie zużycia energii i mediów.
W zakresie uzupełnienia wymagań bezpieczeństwa pożarowego eksperci zaproponowali rozszerzenie wymagań stosowania oświetlenia awaryjnego, ze względu na przeznaczenie pomieszczeń/budynków.
Ponadto w zakresie ochrony przeciwporażeniowej zaproponowano:
- złagodzenie warunku wyposażenia w zabezpieczenia odgromowe, uzależniając jego spełnienie od wykonania oceny ryzyka; podstawa normalizacyjna została wymieniona w Załączniku nr 1 WT: PN-EN 62305:2008 Ochrona odgromowa. Część 1: Zasady ogólne i PN-EN 62305:2008 Ochrona odgromowa. Część 2: Zarządzanie ryzykiem,
- doprecyzowanie podstawy normalizacyjnej połączeń wyrównawczych.
Dyskusja ekspercka dotycząca rozwoju wymagań dla instalacji elektrycznej, telekomunikacyjnej czy alarmowej jest kontynuowana, stąd należy się spodziewać kolejnych propozycji eksperckich, w tym zakresie.