Taryfy za dostawę energii elektrycznej

Przeczytaj także: Straty energii elektrycznej w krajowym systemie elektroenergetycznym

W okresie funkcjonowania w Polsce gospodarki centralnie sterowanej w różny sposób obciążano odbiorców opłatami za korzystanie z tej – uznawanej bardzo często jako najszlachetniejszą – energii. Uznawano powszechnie, także w innych krajach o gospodarce rynkowej, że energia elektryczna jest dobrem społecznym, za które nie zawsze odbiorca (szczególnie zaliczany do gospodarstw domowych) winien pokrywać całkowite koszty, jakie towarzyszą zużywanej przez niego energii.

Z drugiej strony, postrzegano przedsiębiorstwa energetyczne, funkcjonujące w ramach monopolu naturalnego, że działają przy minimalnym ryzyku bez konieczności konkurowania o sprzedaż i przesył towaru, jakim jest energia elektryczna.

Przeczytaj także: Ocena oszczędności w stratach energii przy doborze transformatorów rozdzielczych SN/nn

Wprowadzenie w Polsce gospodarki rynkowej zmieniło podejście do energii elektrycznej. Zaczęto traktować ją jako towar, za który użytkownik musi ponieść opłaty adekwatne do kosztów wytworzenia i przesyłu. Akty prawne – Prawo energetyczne [1] oraz Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną [2] – wprowadziły nowe zasady rozliczania odbiorców za energię elektryczną, które przede wszystkim obejmują rozdzielenie w opłatach dwóch działalności:

• wytwarzania energii elektrycznej,
• przesyłu (transportu) energii elektrycznej.

Te zmiany pociągnęły za sobą odrębne stanowienie cen energii elektrycznej i stawek opłat przesyłowych. Odbiorcy, szczególnie drobni, przyzwyczajeni do rozliczania się według jednej ceny energii ujmującej wszystkie koszty, do tej pory mają zastrzeżenia do takiej formy rozliczeń.

Przeczytaj także: Stacje transformatorowe z SF6 jako innowacyjny element Smart Grids